முத்தே முத்தம்மா.... முத்தமொன்று தரலாமா?

இங்கே நான்
எங்கேயோ நீ
முத்தங்களை நானுனக்கு
சத்தமின்றி வாரியிரைக்க
நித்தம் வேண்டுமென்று
மெளனத்தில் நீயுரைக்க...

உந்தன் நாணத்தில்
தோன்றிய சிவப்பினைக்கண்டு

ரோஜாவின் இதழ்களும் 
வெட்கத்தில் தலைகவிழ்ந்திட...
உன்முகம் மட்டுமென்ன
என்கண்களை பார்த்திடுமோ?...

சிவந்தது உன்கன்னங்கள்
மட்டுமில்லையடி பெண்ணே
என்கரங்களும்தான் எப்படியென்று
என்னுள்நான் எண்ணிக்கொண்டு...

உதட்டில் பூத்திடும்
முத்தமலரை இடைவெளியில்லாமல்
உள்ளங்கையில் முத்தாயேந்தி
உன்னுள்ளதை அடைந்திட
ஊதிவிட்டேன் காற்றினிலே
அதனால் என்னவோ?

உன்சிவந்த கன்னங்களை
என்னிரு கரங்களால்
தாங்கி பிடித்திட
எண்ணி ஏங்கியோ
உதிரமெல்லாம் ஒன்றுகூடி
கைகளையும் துடிக்கசெய்வதனாலோ?