சுகமும் நீயே என் சோகமும் நீயே

கோடையில் வற்றிவிடும்

நீரோடையை போல் சுகத்தையும்

 
என்றும் வற்றாத

நீர்கங்கையை போல் சோகத்தையும்

வறண்டு போகும்

என்நாக்கை போல் சுகத்தையும்

திரண்டு வரும்

என்தமிழை போல் சோகத்தையும்

தினம் உதிரும்

உன்நினைவை போல் சுகத்தையும்

என்றும் உதிராத

உன்கூந்தலை போல் சோகத்தையும்

காலத்தில் அழியும்

வனப்பை போல் சுகத்தையும்

தீயால் அழியாத

வடுவை போல் சோகத்தையும்

சுண்டினால் சிதறும்

இலைநுனியின் பனியைபோல் சுகத்தையும்

சிரித்தாலும் சிதறாத

இதழில்மறையும் பற்களைபோல் சோகத்தையும்

ஏழைபசியை தீர்க்கும்

ஒருவேளை உணவைபோல் சுகத்தையும்

என்றென்றும் தீராத

ஒற்றுமை உணர்வைபோல் சோகத்தையும்

இதனைபோல் எத்தனையோ

அவளால் அடைந்தேன்

சுகத்தை சோகமாக்கிட

சோகத்தை சுகமாக்கிட

தூ(து)க்கத்தின் கன(நினை)வில்

அவள்வரவை கண்டேன்