என் ஊர்பயணத்தில்...
நான்சென்ற புகைவண்டி உண்மையாய்
எய்தஅம்பாக முன்னால் விரைந்தடி.
அப்பொழுது,
நான்கண்ட காட்சியெல்லாம் பொய்யாய்
நகராமலே பின்னால் நகர்ந்தடி - ஆனால்
நான்மட்டும் இருக்கையிலே அமர்ந்திருந்தேனடி.
என் வாழ்கைபயணத்தில்...
காதலித்த பெண்ணே நீமட்டும்
மணமேடையேறி சபையோர்முன் மகிழ்ந்தாயடி
இங்குநான்,
கொண்ட நினைவுகளும் வேதனைகளும்
எனைகொன்ற பின்னும் நடமாடுகின்றேனடி - என்றும்
காதலாவது அழியாமல் வாழ்ந்திடுமென.
2 comments:
இதயத்தின் உணர்வுகளை அற்புதமாக சொல்கிறது..இந்த கவிதை
அன்புள்ள அன்பின்நாயகனுக்கு,
நன்றி... தாங்களும் அதனை அவ்வாறகவே இங்கே கூறியமைக்கு.
Post a Comment