புன்னகை பூத்திருக்கவேண்டும்
அந்த புன்னகைக்கு
நான் காரணமாயிருக்கவேண்டும்
என்முகம் மலர்ந்திருக்கவேண்டும்
அந்த நினைப்பிலேஎன்னுயிர் வாழ்ந்திருக்கவேண்டும்
என்று எண்ணிய என் நெஞ்சிற்க்குஉன்னை காணும் இரண்டாம் முறையே
உன்கண்களில் கண்ணீரைகண்டேனே! காரணம் நீயே கூறுவாயா?.
இன்னும் தெரிந்தும்தெரியாமலா நீ? - இல்லை
என் உண்மையும் உறவும்
இனியும் வேண்டவேவேண்டாம் என்றாநீ?
உன் நெஞ்சில் என் நினைவையும்
கண்ணில் கண்ணீரையும்
மனதில் தைரியத்துடனும்
என் கண்முன்னே வந்து
பேசாமல்பேசி சென்றாயடி.
இனியாவது
உன்மெளனத்தை கலைத்(ந்)து
பேசாது நடிக்கும் நாடகத்தையும்
உடைத்து காதலுக்கொரு
உயிரை கொடுத்திடு
உனக்காகவும்
உன்அழைப்பிற்காகவும் காத்திருப்பேன்என்றும்...
0 comments:
Post a Comment